۲۸ روز شکرگزاری، روز بیست و سوم

هوای اعجاز آفرینی که تنفس می کنی

کاملا امکان پذیر است که صبح زود برای پیاده روی از خانه بیرون بیایی و آدمی متفاوت، سرمست و بانشاط به خانه برگردی
( مری ال چیس نویسنده و معلم )

اگر چندسال پیش کسی به من میگفت بابت هوایی که تنفس میکنم خدا را شکر میکنم خیال میکردم دیوانست،قابل درک نبود چرا باید بابت هوا شکرگزار بود

اگر کمی به گفته نیوتن در مورد کیهان و منظومه شمسی و فاصله زمین تا خورشید و…. توجه کنیم تنظیم آنها بقدری حیاتی است که کوچکترین تغییری زندگی را ناممکن میکرد، پس اینطور بنظر می رسد که ما بی نقص سرجای خود قرار گرفته ایم، پس هیچ چیز تصادفی نیست، همه اینها برای بقای توست…

ما بطور مرتب تنفس میکنیم و همیشه هوا برای تنفس ما موجود است، وقتی شکرگزاری را برای مواهب زندگیت شروع کنی بیشتر متوجه زیبایی های طبیعت خواهی شد…

 

تمرین

امروز لحظه ای به هوایی که تنفس میکنی توجه کن! پنج نفس آگاهانه بکش و گردش آن را در سراسر بدنت حس کن و لذت ببر، در هر عمل دم و بازدم بگو خدا شکرت بابت هوای معجزه آسایی که تنفس میکنم، اگه این عمل را بیرون از منزل انجام دهی بهتر است.
در آموزه های کهن آمده اگر انسان به مرحله ای از شکرگزاری عمیق برسد که بتواند اعجاز هوا و تنفسش را دریابد شکرگزاری او به مرحله جدیدی از قدرت می رسد و او کیمیاگر واقعی خواهد شد و میتواند هر بخشی از زندگی اش را به طلا تبدیل کند…

قدرت این تمرین را دست کم نگیرید و اصلا خیال نکنید تمرین ساده ایست، کسانی که از نعمت نفس کشیدن طبیعی محروم هستند بخوبی اهمیت آن را درک می کنند…